‘Vier jaar woonde ik in een verpleeghuis voor ouderen in de buurt van mijn kinderen. Nu woon ik sinds anderhalf jaar bij Siza. Hier is het anders.’ Lex Schenk is 45 jaar en heeft al 24 jaar MS. Hij heeft - en daarop is hij zichtbaar trots - drie kinderen én sinds kort een kleinkind. Lex woont op Oosterveld 1, de locatie voor bewoners met MS van Siza, in Arnhem. Spreken kost hem duidelijk veel moeite. Soms kan hij de woorden niet ‘vinden’, maar dan begint Lex zijn zin opnieuw. Zo en non-verbaal, met heldere gezichtsuitdrukkingen, kan Lex goed vertellen waarom hij woont in een expertisecentrum voor MS in de langdurige zorg.
‘Er zijn maar weinig goede plekken voor mensen zoals ik. Hier is veel ervaring met MS dat maakt de zorg beter. Dat merk je. Hoe er rekening wordt gehouden met mijn tekortkomingen. Hoe er met mensen wordt omgegaan. En hoe de dagbesteding is. Ik heb een paar keer per week lotgenotengroep. Ik schilder een keer per week en doe ook nog andere activiteiten. En samen met een medewerker van activiteitenbegeleiding heb ik een Siza-casino opgericht, met blackjack.’ Stralend: ‘Activiteiten maken mijn dag.’
Na het gesprek laat Lex de afdeling zien – speciaal voor bewoners met MS. Oosterveld 1 is heel ruim opgezet, dat geldt voor de woonkamer, de gangen en de bewonersappartementen – ook is er een mogelijkheid tot beademingsondersteuning. Door de ruime inrichting kunnen Lex en zijn medebewoners makkelijk manoeuvreren met hun rolstoelen. Dat goed besturen van zijn rolstoel met kin- en neusbesturing, dat duurde best even om onder de knie te krijgen, vertelt Lex. ‘Een half jaar.’ Hij laat zien hoe hij welke knoppen bedient, en waarvoor welk scherm op zijn stoel dient. ‘Ik rijd op het terrein van Siza. En ik ga naar de supermarkt, in Arnhem.’ Tegen verpleegkundige Tessa zegt hij plagend hoe hard de rolstoel kan. Zij lacht, en Lex lacht ook.